сийланыме

сийланыме

1. прич. от сийланаш

2. в знач. сущ. угощение

Ятыр сийланыме деч вара после долгого угощения.

Онаеҥ кугыза Керемет тумо воктене тага шыл дене сийланымыштымат, имне вӱта воктенысе Изеҥер вӱдеш йӱштылалтмыжымат ушештарыш. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Старый жрец напомнил им, как они угощались бараниной у дуба Керемета, как он искупался в реке Изеҥер за конным двором.